Get all 4 Giorgos Paterakis - String Theory releases available on Bandcamp and save 25%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Twelve Songs for the Gentle Treatment of Eternity, Inanity and Decay, Enas Paraxenos Kosmos, Cheap: low quality - high fun, and Gallery Dramaton.
1. |
To Milo
03:47
|
|
||
|
Ένα μήλο που ωριμάζει
στο πιο ψηλό κλαδί
κανείς δεν πρόσεξε.
Ή μάλλον,
όχι πως δεν το πρόσεξε,
αλλ' άντε να το φτάσει.
Στεκόμουν κάτω από τη μηλιά
και έπεσε το μήλο.
“Εσένα θέλω, φάε με”
μου είπε μοναχό του.
Το μύρισα, το ρούφηξα,
Το δάγκωσα, το έφαγα,
κι όταν το μήλο σώθηκε
με πλάκωσε η νύχτα.
Πέρασε η ώρα,
πάει και το φεγγάρι,
έδυσε η Πούλια,
ήρθαν μεσάνυχτα
και 'γω πλαγιάζω μόνος.
Εκεί όπου αποκοιμήθηκα
σαν όνειρο μου εφάνη:
είδα το μήλο να φορά
ολόλευκο φουστάνι.
“Γύρισα, μου ψιθύρισε,
για τα δικά σου χάδια”.
Εσάστισα. Σαν ξύπνησα,
τα μάτια μου ήταν άδεια.
Γογγύλα,
παρακαλώ σε, φόρεσε,
τ' άσπρο σου φουστανάκι.
Φάνηκες, μόνο μια στιγμή
και μ' έλιωσεν ο πόθος
|
||||
2. |
I Fanouropita
03:40
|
|
||
|
Η κυρά-Τασούλα, η χασάπαινα,
κάθε χρόνο ψήνει φανουρόπιτα.
Τα παιδιά φωνάζει απ' τη γειτονιά
και τους τη μοιράζει, μα:
“Θιός σχωρέσ' τα πεθαμένα της μανούλας του Αγίου Φανουρίου”
όλα τα παιδάκια πρώτα έπρεπε να πουν τρεις φορές,
γιατί αλλιώς φανουρόπιτα γιοκ.
Στο χέρι όταν την έπαιρνες ήθελε προσοχή,
γιατί ένα ψιχουλάκι της στο χώμα σαν βρεθεί,
σκύβεις και το μαζεύεις, γλυκά και το φιλάς,
τρεις φορές τον σταυρό σου κάνεις
και πριν το φας:
“Θιός σχωρέσ' τα πεθαμένα της μανούλας του Αγίου Φανουρίου”
πριν στο στόμα σου το βάλεις έπρεπε να πεις,
γιατί αλλιώς φανουρόπιτα γιοκ.
Το ξόρκι είχε από πάνω μια κρούστα τραγανή,
σταφίδα είχε κρυμμένη και μοσχομυριστή.
Μέσα στην κάθε λέξη κι ένα γαρυφαλλάκι
που έσπαγε στο δόντι μ' αυτό το τραγουδάκι:
“Θιός σχωρέσ' τα πεθαμένα της μανούλας του Αγίου Φανουρίου”
τρεις φορές, κι άλλες τρεις, κι άλλες χίλιες φορές.
Αυτά όλα τα θυμήθηκα πάνω στη μηχανή
για τα Σφακιά που πήγαινα, μια μέρα, εκδρομή.
Τώρα, που η χασάπαινα χωρίς μυρωδικά,
κοιτάει τα θυμαράκια τα αρωματικά,
έτσι κι εμείς, από μικροί και μέχρι τα γεράματα
λύνουμε όλα τα προβλάματα,
και άμα όλοι τρώγαν φανουρόπιτα
θα πήγαιναν μπροστά τα πράματα.
|
||||
3. |
To Alito Provlima
02:32
|
|
||
|
Λύνω ως προς x
και αντικαθιστώ
modulo του μ
Ν παραγοντικό,
ασυνεχής συνάρτηση,
Δ=0
Μιγαδική ιδιοτιμή,
βγάζω κοινό παράγοντα,
ανάδελτα εις την v.
D προς dx επί x,
+ d/dy επί y + z,
ή μάλλον z/dz με z + z
συγκλίνουσα στο “ζ”,
με άνω όριο “περίμενε” και “κάτσε” και “θα δούμε”,
και “ίσως αύριο ή πιο μετά”,
αόριστο ολοκλήρωμα, φανταστικέ αριθμέ,
συνάρτηση του Ρίμαν,
μόνο ένα θα σου πω:
δεν είναι όλα χυμαδιό,
ένα και ένα κάνουν δυο,
ή πάλι ίσως και όχι,
και γι' αυτό κι εγώ,
μούσα μου συ που με μισείς,
θα πάρω πίπες
για τα λόγια π' είπες,
τις παρλαπίπες
που με γεμίσαν τρύπες.
Και τα αλαμπουρνέζικα,
και τ' άλλα, τα κινέζικα,
που με γεμίσαν λύπες,
αράχνες, μύγες, σκνίπες
κι εφήμερα “για πάντα”
τριγύρω μου κι εντός.
|
||||
4. |
Theleis?
02:12
|
|
||
|
Όταν θες δε θέλω,
κι όταν δε με θες
θέλεις να σε θέλω,
κι εσύ να μη θες.
Κι αν δε θες να θέλω
θέλω εσύ να θες,
μα κι αν δε σε θέλω
άλλον να μη θες.
Τώρα, τι κι αν θέλω
αν εσύ δε θες;
Κι αν θα 'θελες να θέλω
δεν ξέρεις, θες δε θες.
Κι αφού αν θες δεν ξέρεις,
δεν ξέρω ούτε κι εγώ
αν θα 'θελα να θέλεις,
και να 'θελα και 'γω.
|
||||
5. |
The Frozen Marriage Bed
03:23
|
|||
|
Till she who burns with youth, and knows no fixed lot, is bound
In spells of law to one she loathes? and must she drag the chain
Of life in weary lust? Must chilling, murderous thoughts obscure
The clear heaven of her eternal spring, to bear the wintry rage
Of a harsh terror, driven to madness, bound to hold a rod
Over her shrinking shoulders all the day, and all the night,
To turn the wheel of false desire, and longings that wake her womb
To the abhorred birth of cherubs in the human form,
That live a pestilence and die a meteor, and are no more;
Till the child dwell with one he hates, and do the deed he loathes,
And the impure scourge force his seed into its unripe birth,
Ere yet his eyelids can behold the arrows of the day?
When thou awakest wilt thou dissemble all thy secrets joys,
Or wert thou not awake when all this mystery was disclosed?
The seafowl takes the wintry blast for a covering to her limbs,
And the wild snake take the pestilence to adorn him with gems and gold;
And trees and birds and beasts and men behold their eternal joy.
Arise, you little glancing wings, and sing your infant joy!
Such is self-love that envies all, a creeping skeleton,
With lamplike eyes watching around the frozen marriage bed!
|
||||
6. |
Eisagogi sto sfiri
00:38
|
|
||
|
Μία οδοντόβουρτσα,
ένα ζευγάρι κάλτσες,
ένα μπουκάλι υγρό φακών,
ένα βιβλίο του Μαζόχ,
ένα σουτιέν,
ένα βρακί
και Always Plus μισό πακέτο –- ultra thin,
τέσσερα - πέντε σημειώματα στην πόρτα του ψυγείου
“μωρό μου φεύγω, σε φιλώ, δε σε ξυπνάω, σ' αγαπώ”
και τρίχες, πολλές τρίχες μακριές,
φιλάρεσκες και κόκκινες
στο πάτωμα, στο μπάνιο,
στο κρεββάτι μου, παντού.
Να τα πετάξω δε βαστώ,
να τα κρατήσω δε μπορώ,
να στα γυρίσω δεν τολμώ
γιατί δε θέλεις να με δεις
και δε γουστάρεις να σε δω
και γω σε βλέπω στα κλεφτά.
Δεν ξέρω τι να κάνω ούτε με σένα ούτε μ' αυτά.
|
||||
7. |
To sfiri
03:00
|
|
||
|
Με λόγο σφυρί,
με σκέψη καρφί,
με μάτι κοπίδι,
με κρίση σουβλί,
τραγούδι αγάπης
ποτέ δε θα βγει.
Μα με τα τροχισμένα
και με τα μαλακά,
με τα στρογγυλεμένα
και με τα γλυκερά,
σαν τι μπορεί να βγει;
Το καλαμάρι έγραφε,
τη μοίρα του την έλεγε,
τον πόνο του μουτζούρωνε,
από έρωτα μαστούρωνε
ως να χαράξει η αυγή
και ό,τι βγει, ας βγει.
Το “άιντε” άλφα είναι της μαντινάδας
κι ο έρωτας το ωμέγα της σπιρτάδας.
|
||||
8. |
A Pointless Waltz
03:51
|
|||
9. |
The Chimney Sweeper
03:58
|
|||
|
A little black thing among the snow,
Crying "weep! 'weep!" in notes of woe!
"Where are thy father and mother? say?"
"They are both gone up to the church to pray.
Because I was happy upon the heath,
And smil'd among the winter's snow,
They clothed me in the clothes of death,
And taught me to sing the notes of woe.
And because I am happy and dance and sing,
They think they have done me no injury,
And are gone to praise God and his Priest and King,
Who make up a heaven of our misery."
|
||||
10. |
I Paraggelia sto 10
02:20
|
|
||
|
-Εδώ, εδώ να κάτσουμε, που έχει και σκιά!
-Να ενώσουμε τραπέζια.
-Πόσοι είμαστε;
-Φέρε και μια καρέκλα για τον Μπάμπη.
-Πού 'ν' ο Μπάμπης;
-Παρκάρει κι έρχεται.
-Μια καρέκλα για τον Μπάμπη.
-Θανάση εδώ, μαζί μου!
-Εσείς να κάτσετε μαζί, πού 'χετε το παιδί.
-Φέρε κατάλογο παιδί, και πιάσ' ένα τασάκι όταν ξανάρθεις.
-Μάζεψ' τα τούτα και έναν κατάλογο όταν ξανάρθεις. Και ένα τασάκι ακόμα.
-Από κρέατα τι έχεις;
-Κρασά να φέρεις τρία κιλά απ' το ντόπιο, το καλό.
-Έντεκα κόκα-κόλες και μπύρες παγωμένες.
-Δώδεκα μπυράκια παγωμένα.
-Πού 'σαι, παιδί, και πιάσε και δυο πορτοκαλάδες του μικρού.
-Ψιτ, μικρέ, και δυο παγάκια φέρ' του μικρού.
-Μη το σκυλάκι, δεν παίζουμε με το σκυλάκι, δεν κάνει. Εδώ να καθίσουμε φρόνιμα, με τη μαμά.
-Αχ, το γλυκούλι μου!
-Άσ' το αγοράκι μου...
-Δαγκώνει. Άστ' αυτά, έχουν τσιμπούρια.
-Εδώ, στη μαμά!
-Από κρέατα τι έχεις;
-Τίποτα βραστά;
-Γίδα και γουρουνοπούλα.
-Τρεις μπριτζόλες χοιρινές κι ένα κιλό παντσέτες.
-Κι εγώ μπριτζόλα!
-Και μια μοσχαρίσια!
-Και δυο μοσχαρίσες!
-Τρεις!
-Τέσσερις!
-Πέντε!
-Έξι!
-Εφτά!
-Οχτώ!
-Εννιά!
-Πιάσε και κάνα τασάκι όταν έρθεις προς τα δω.
-Από ψάρι;
-Παϊδάκια, να μην τα ξεχάσουμε.
-Τίποτα, κάναν ροφό;
-Δυο εξοχικά, δυο κοντοσούβλια.
-Κάνα λουκάνικο στη μέση...
-Κάν' τες τέσσερεις τις χοιρινές.
-Και δυο τζατζίκια.
-Κάνα λεμόνι μην ξεχάσεις.
-Πατάτες φούρνου έχεις;
-Φέρε και δυο-τρεις τηγανητές.
-Τη μια μπριτζόλα γρήγορα γιατί πεινάει ο μικρός.
-Και τις παντσέτες.
-Ρε κοπελιά, το αλάτι από δίπλα.
-Ρε κοπελιά, και το λαδόξυδο.
-Κόψε και πέντ'-έξι πιτούλες.
-Φέρε και ψωμάκι να φάμε.
-Φέρε για παπάρα στο λάδι.
-Ρε, χωρίς παπάρα δε γίνεται...
-Αν ξέρει ο άνθρωπος να ζήσει...
-Το ξύγκι πιάσε ρε, ξυγκάκι λέμε... Όλη η νοστιμιά.
-Κόψε και πεντ'-έξι πιτούλες.
-Η παντσέτα θέλει χέ-ρι. Χέ-ρι!
-Κι η μπριτζόλα θέλει χέ-ρι. Χέ-ρι!
-Η μπριτζόλα κι αν θέλει...
-Τον μαλάκα, του είπαμε, τη μια χωριάτικη χωρίς φέτα. Χωρίς φέτα!
-Ρε, δεν είμαστε λαός ρεεε...
-Δεν υπάρχει κράτος...
-Σαββίδης, μια φορά...
-Άρχοντας!
-Ααα... ααα... ααα...
-Τον λογαριασμό!
Δόντια, μπηγμένα δόντια, σε πρόβατα κι αρνιά,
γουρούνια ξεσκισμένα και κόκκαλα γυμνά.
|
||||
11. |
Poios?
03:00
|
|
||
|
-Ποιος της ζωής μου τσάκισε τα κλώνια;
-Η καταφρόνια.
-Ποιος της καρδιάς μου σπάει τη δύναμή της;
-Η στέρησή της.
-Ποιος της καρδιάς μου, ποιος δίνει τέτοιο πόνο;
-Ο έρωτας μόνο.
-Της χαράς μου ποιος σφάλισε τη θύρα;
-Η μαύρη μοίρα.
-Ποια ανάπαυση για μένα υπάρχει ακόμα;
-Το μαύρο χώμα.
-Ποιος του έρωτα τον πόνο μαλακώνει;
-Η τρέλα μόνη.
-Και ποιον κερνά η αγάπη μ' ευτυχία;
-Την απιστία.
-Κι έτσι δεν είναι φρόνιμο
το γιατρικό στο πάθος να ζητούμε.
Ίσως να το βρούμε στη μαύρη γη,
στην τρέλα κι απιστία.
|
||||
12. |
I Mpouklitsa
04:31
|
|
||
|
Χτες μια μπουκλίτσα ξέφυγε σεριάνι στο λαιμό της.
Σήμερα δυο ματάκια που τρύπησαν τη ντροπή.
Αύριο τρία δαχτυλάκια που ξέμειναν ενωμένα,
τάχα πως λησμονήθηκαν μια ξάστοχη στιγμή.
Μεθαύριο εξημέρωσε. Τα στόματα εμιλήσαν.
Παραμεθαύριο χώρισαν κι έμειναν μοναχοί.
Κι αφού κατάφερε και ξέχασε
τις σκιές που έγραφε ο ήλιος στο κορμί της,
ξέχασε και την υγρή της ματιά
που στεγνώνει τη λαλιά,
κι αυτά τα χείλια τα μισάνοιχτα
που ακόμα τη λεξούλα δεν τη λέν',
κι ας περιμένεις όσο θες.
Όλα τα ξέχασε, να κοιμηθεί:
τις ώρες της νύχτας που αγρύπνησε στη σκέψη της,
κι αφού όλα τα ξέχασε,
τις νύχτες να κοιμηθεί
τις ώρες που έχασε στη σκέψη της,
στον ύπνο τον βαθύ
αυτή άρχισε να τραγουδάει
τραγούδια που δε θέλεις να θυμάσαι
όταν θες να ξεχαστείς.
Τότε όλα τα θυμήθηκε:
μάτια, σκιές κι αγρύπνια,
μα πιο πολύ θυμήθηκε
δυο χέρια την αυγή:
δυο λόθος χέρια,
που άπλωναν πάνω σε λάθος χέρια,
στο αγνάντεμα, ξημέρωμα οι δυο,
κι αυτός μακριά.
Και κείνος σ' ύπνον άγρυπνο
τους δυο πάει να ξεχάσει.
Μόνο τη μια να θυμηθεί
που, πια, την έχει χάσει.
|
||||
13. |
Glikia Mou Elpida
03:16
|
|
||
|
Γλυκιά, γλυκιά μου ελπίδα
που πάνω από τα ενάντια
κι αδύνατα περνώντας
το δρόμο σου κρατείς,
ω, μη λιγοψυχήσεις
που, όπου σταθείς, μπροστά σου
τον θάνατο θωρείς.
Για τους οκνούς δεν είναι
του θριάμβου τα στεφάνια,
μήτε τα νικητήρια
γι' αυτούς, μήτε η χαρά.
Κι ούτε γι' αυτούς
που σκύβουν στην τύχη μπρος
τα μάτια, μ' αδύναμη καρδιά.
Ναι, η δόξα της αγάπης
χιλιάκριβα αποχτιέται,
μα σαν κι αυτήν στον κόσμο
δεν είν' άλλο καλό.
Και ποιος δεν το γνωρίζει
πως ό,τι δεν αξίζει μονάχα
είναι φτηνό.
Η επιμονή σου, αγάπη,
τ' άφθαστα κατορθώνει
γι' αυτό, κι αν η καρδιά μου
τ' αδύνατο ζητεί,
δεν χάνω την ελπίδα
πως θα χαρώ μια μέρα
τον ουρανό στη γη.
|
||||
Giorgos Paterakis - String Theory Athens, Greece
George Paterakis was born in Athens. He studied composition under Yannis A. Papaioannou and piano (Athens Conservatory,
Royal Academy of London, Liszt Ferenc Music Academy, Budapest).
In 2011 he founded the String Theory (vocal quartet, three mixed choirs and instrumental ensembles), an unconventional music platform which includes performances, rehearsals, workshops and lectures.
... more
If you like Giorgos Paterakis - String Theory, you may also like:
Sorry I'm So Sensitive
by Bea Stewart
The second EP from Northern Irish singer-songwriter Bea Stewart runs from gentle folk to pillowy pop ballads, all perfectly executed.
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 26, 2024
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 19, 2024
go to album
Six and Forty-Six
by Riccardo La Foresta & James Ginzburg
Percussionist and sound artist Riccardo La Foresta joins musician and producer James Ginzburg for a fluid collaborative experiment.
go to album
The Room
by Fabiano do Nascimento & Sam Gendel
featured on Bandcamp Radio Jan 9, 2024
go to album
Stirring Americana set to acoustic arrangements and topped by the legendary Alice Gerrard’s lovely, world-wise voice.
go to album
Michelle Stodart’s folk music captures hope in melancholy, addressing the transformational aspects of the most challenging times.
go to album
